Maart 08

Hallo allemaal,
Hier weer even een korte update uit het verre Haydom. Afgelopen weken een beetje lopen kwakkelen: Tom is weer behoorlijk ziek geweest en Maris ook. Gelukkig zijn ze allebei weer beter, maar vooral over Maris zijn we behoorlijk ongerust geweest. Hij was echt niet lekker, had hoge koorts en wilde op den duur ook niet meer drinken… Geen van de kinderartsen was aanwezig, maar gelukkig was er wel een andere dokter (Fiona) die naar hem kon kijken en bloed geprikt heeft, en konden we Mira (kinderarts die hier ook gewerkt heeft) bellen voor advies. Waarschijnlijk heeft hij een keel en/of oorontsteking gehad, en is goed opgeknapt met antibiotica. Had hij natuurijk net zo goed in Nederland op kunnen lopen, maar hier is het toch nét even iets spannender… Tom bleek amoebiasis te hebben, en is na weer een week koorts en WC-ellende goed opgeknapt met medicatie.

Na al dat gedoe waren we er wel aan toe om er even tussenuit te gaan, dus zijn we voor Pasen naar Karatu gegaan. Heerlijk, in een lodge geslapen en lekker gegeten en gedronken. Lars en Yadira, dat Nederlandse stel dat ook voor TweegaMedica werkt, maar dan in Endulen, waren ook naar Karatu gekomen. Was echt super gezellig om hun weer te zien en bij te kletsen. Het weer was jammer genoeg wel heel slecht, met veel regen, dus we konden niet echt de natuur in. Maar zondagmiddag zijn we naar het chicste en duurste hotel in de buurt gegaan en hebben daar heerlijk geluncht en in het zwembad gehangen. Met uitzicht op Lake Manyara! Echt paradijselijk…(zie ook foto’s). Het autorijden was af en toe ook best spannend, want vanwege de regen was de weg echt heel slecht, we hebben zelfs door een soort rivier moeten rijden (zie foto), maar het is gelukkig allemaal goed gekomen dankzij Tom’s stuurmanskunsten. Helaas hebben we zelf nog geen auto, het is uiteindelijk niet door gegaan met de auto die we zouden lenen, maar we konden gelukkig een goede Toyota Landcruiser huren van het ziekenhuis.

Had ik al verteld dat we verhuisd zijn? We wonen nu in een groter huis met een werkelijk prachtige tuin. Het huis moet nog een beetje gezellig gemaakt worden, maar heeft zeker potentie. Niet zo’n hele grote huiskamer, maar wel drie slaapkamers, een grote keuken en heel veel opslagruimte. Het is een soort van twee-onder-één-kap woning, onze directe buren zijn Angie en Brian, een wat ouder en heel aardig Engels stel (hij is oogarts, zij lerares op de school voor verpleegkundigen). Het leven hier begint al behoorlijk te wennen, we zijn nu lekker gesetteld in ons nieuwe huis, het gaat prima met de oppas en de huishoudster, en proberen zoveel mogelijk van de omgeving te genieten. Vorig weekend nog wezen fietsen, was ook heerlijk. En komend weekend groot feest, want Carin (Nederlandse kinderarts, ook Tweega) en Dylan (Amerikaanse neuro-chirurg) gaan trouwen hier in Haydom. Ze verwachten zo’n 5000 gasten, dus dat wordt wat.

Het werk blijft nog steeds heel heftig, er gebeurt zoveel dat ik haast niet weet waar te beginnen. Laat ik zo zeggen: never a dull moment! Met Tom op zijn werk gaat het ook goed, alhoewel soms ook moeizaam. Je kan hier gewoon niets voor vanzelfsprekend aannemen, en dat is iets waar we allebei tegenaan lopen. Een challenge, zoals ze dat hier zo mooi weten te zeggen… Volgende keer weer meer over het werk, voor nu vind ik het weer genoeg! Oh, nog één dingetje: waar ik in Apeldoorn altijd op hoopte maar nooit gebeurde is hier wel gebeurd: er is een baby naar mij vernoemd!!Zie foto: een hele kleine bruine Mimosa...

Bedankt weer voor alle leuke reacties op het vorige berichtje, doet ons goed!!

Heel veel liefs van ons!